دوستان این پستو از دست ندید
-
اعتراف می کنم؛ متاسفانه من یک معتادم!
1.تحقیقی نشان می دهد که هر فرد بهطور متوسط 150 بار در روز تلفن خود را بررسی میکند، اما چرا؟ آیا ما 150 انتخاب آگاهانه انجام میدهیم یا این از روی اعتیاد است. می دانید دلیل اصلی این اعتیاد چیست؟ سه ماده افیونی در شبکه های اجتماعی و تکنولوژی های ارتباطی وجود دارد که ما را معتاد کرده است.
طراحان فناوری برای افزایش درجه وابستگی فقط لازم است اقدامات کاربر (مانند کشیدن دست روی گوشی) را به یک پاداش متغیر ربط دهند. شما یک دکمه را فشار می دهید و بلافاصله یک پاداش هیجانآور (یک پیامک، ایمیل، تصویر جدید) دریافت میکنید یا هیچ چیز نمیگیرید. هرگاه درجه متغیر بودن پاداش بالاتر رود اعتیاد به حداکثر میرسد.
آیا این تاثیر واقعاً کار میکند؟ بله. دستگاههای سکهای در ایالات متحده بیش از مجموع درآمد بیسبال، فیلمها و شهربازیها درآمدزایی میکنند. طبق گفته پروفسور داوشول مولف کتاب «اعتیاد با طراحی» در مقایسه با انواع مختلف قماربازی، مردم سه یا چهار برابر سریعتر درگیر دستگاههای سکهای میشوند.
اما واقعیت تلخ اینجاست: الان همه ما در جیب خود یک دستگاه سکهای داریم. هروقت ما تلفن را از جیب خود بیرون میآوریم با یک دستگاه سکهای بازی میکنیم تا ببینیم چه پیامهایی دریافت کردهایم. وقتی انگشت خود را روی صفحه اینستاگرام میکشیم با یک دستگاه سکهای بازی میکنیم تا ببینیم عکس بعدی چیست. وقتی صفحه دوستیابی را لمس میکنیم با دستگاه بازی میکنیم تا ببینیم دوستی جدیدی پیدا میکنیم یا خیر.
2.روش دیگری که فناوری برای دزدیدن اذهان به کار میبرد آن است که به ما القا میکند یک درصد احتمال وجود دارد که ما موضوعی مهم را از دست بدهیم. وقتی می بینیم که یک پیام جدید آمده است سریع می رویم و آن را چک می کنیم که مبادا چیزی را از دست داده باشیم.
3.روش دیگر اهرم کردن نیاز فرد به تایید اجتماعی است. وقتی ما این پیام را دریافت میکنیم «دوست شما شما را در یک عکس تگ کرده است»، بلافاصله حس تایید اجتماعی و تعلق به ما دست میدهد و می رویم و چک می کنیم که کدام پیام ما لایک خورده است و کدام عکس ما تگ شده است؟
فیسبوک و اینستاگرام بهطور خودکار پیشنهاد میکنند چه عکسهایی را باید تگ کنیم و به این ترتیب آنها باعث میشوند افراد در عکسها بیایند. بنابراین وقتی دوستم مرا تگ میکند او در واقع به پیشنهاد فیسبوک پاسخ میدهد و خود انتخاب مستقلی ندارد. اما فیسبوک با این روش تعداد دفعاتی را که میلیونها نفر احساس تایید اجتماعی دارند دستکاری میکند.تحلیل راهبردی:
واقعیت آن است که ما برای دنیای واقعی به اندازه ای تربیت شده ایم و مهارت هایی را داریم از جمله مهارت رانندگی، مهارت خرید و فروش، مهارت غذا خوردن. اما ما برای دنیای مجازی تربیت نشده ایم. بدون آگاهی و بدون مهارت وارد دنیایی شده ایم و به خاطر سه مکانیزم پاداش های متغیر، حس از دست دادن چیزهای مهم و نیاز به تایید اجتماعی، معتاد شده ایم و اکنون همانند معتادهای دنیای واقعی، در کنار خرابه های دنیای مجازی مچاله شده ایم. چه باید کرد؟ سه پیشنهاد دارم:1.ساعاتی را در روز بدون موبایل و شبکه های اجتماعی بگذرانید مثلا ساعت 9 صبح تا 12 ظهر که معمولا اوج ساعات کاری و هوشیاری فکری ماست.
2.هزینه مراجعه به شبکه های اجتماعی را افزایش دهید. الان ما با شبکه های اجتماعی دو کلیک و سه دکمه فاصله داریم. ولی اگر شب ها از زمانی به بعد موبایل خود را خاموش کنید و در جایی دور از دسترس قرار دهید، اگر هم هوس کردید که به شبکه های اجتماعی سر بزنید، هزینه بالاتری دارد روشن کردن موبایل که خود زمان بر است و ...
3.با شبکه های اجتماعی آگاهانه و نه واکنشی برخورد کنید. اگر پیغامی آمد که لایک شده اید، تگ شده اید، بدون فکر باز نکنید، از خود بگویید که چرا من این را باید باز کنم؟
-
http://s9.picofile.com/file/8294776668/video.mov.html
این انیمیشن مفهومی زیبا تقدیم به شما
انیمیشن Changeover
برخی اشتباهات هزینه سنگینی داره!
-
http://s9.picofile.com/file/8294759300/oneminutefly.flv.html
ویدیوی جذاب مگس یک دقیقه ای
زمان ما محدود است.
برای زندگی چه برنامه ای داریم؟ -
بهاره جان لطف کن تو پسته اولم قسمته منبع رو ویرایش کن بردار تا تبلیغ نباشه مرسی